En toen was het alweer de 16e, over 10 dagen zitten we weer gewoon thuis. Het gaat snel ineens! We hebben ontzettend veel leuke dingen gezien en gedaan sinds m'n vorige bericht. Te beginnen met vorige week zondag, wat een ervaring.
We waren met z'n 3en naar Good Samaritan gegaan maar Denise was al eerder naar huis gegaan omdat ze zich niet zo lekker voelde. Bram en ik hadden bedacht dat we rond 4 uur naar huis zouden gaan zodat we spullen konden pakken voor de safari. Dat is niet helemaal gelukt... Om half 4 kwamen er mensen van een of andere kerk van hier uit de buurt op bezoek. Ze hadden gekookt voor de kinderen en ze hadden tassen vol kleding mee. Super lief! Maar vanaf het moment dat ze Bram en mij zagen waren we een toeristische attractie, we moesten met iedereen op de foto en ze wilden allemaal met ons praten. Prima, maar wel een beetje ongemakkelijk. Een aantal van hun wilden onze Facebook en telefoonnummers hebben, dat doen we dus nooit meer. Ze houden niet op met berichtjes sturen en het gaat helemaal nergens over. Ze willen voor altijd beste vrienden blijven, juist... Buiten dat was het een super leuke middag. Alle kids kregen rijst met kip (kip is echt een feestmaal voor ze) en limonade en wat hebben ze genoten. Prachtig om te zien. Na het eten begon er een vrouw van de kerk te roepen in het Swahili en alle kids moesten er ontzettend om lachen. Het was een soort kerkdienst maar dan in Good Samaritan, wauw. Ze hebben 2 uur lang gezongen en gedanst en af en toe gebeden. (Mocht je het leuk vinden hier een filmpje van te zien, stuur even een appje, ik krijg het filmpje hier niet geplaatst...) Af en toe kwam het woord Mzungu voorbij en dan gingen alle ogen naar ons en begonnen ze weer heel hard te lachen. Eh, tsja, gewoon mee lachen dan maar. Het duurde wat lang maar we hebben een super leuke middag gehad. Uiteindelijk konden we om 6 uur naar huis lopen, iets later dan gepland maar het was het helemaal waard.
Maandagochtend zijn we om half 6 opgestaan omdat we om 8 uur in het centrum moesten zijn voor onze safari. Wauw! We hebben echt een prachtige reis gehad. We begonnen met 3 dagen Masai Mara waar we heel veel dieren gezien hebben. Cheeta's, nijlpaarden, olifanten, giraffen, zebra's, gazelles, aapjes, leeuwen, struisvogels en heel veel gekke soorten vogels. En van bijna allemaal hebben we ook de baby's gezien. Vet lief!

We zaten in de auto met Denise, 2 meiden uit Israël waarvan er 1 in Kenia was opgegroeid en 2 meiden uit Kenia. En het was ontzettend gezellig, ook al was het was krap. We hebben het heel leuk gehad, vooral met Denise en de meiden uit Israël. 's Avonds na het eten hebben we nog heel lang spelletjes gedaan en gewoon gekletst over van alles. We zijn maandagavond, de hele dinsdag en woensdagochtend het safaripark in geweest en woensdagmiddag hebben we afscheid genomen van ons groepje. Bram en ik waren de enige die nog verder gingen, de rest ging allemaal terug naar Nairobi. Maar omdat we toen nog maar met z'n 2en waren kwamen Jamie en Jasmine, 2 19-jarige meiden uit Engeland, bij ons in de auto. Het klikte gelijk. Ze vertelden dat zij tijdens hun safari in Masai Mara bij 6 Slovenen in de auto hadden gezeten die geen woord tegen hun gezegd hadden en alleen maar Sloveens hadden gesproken. Ze waren daarom heel blij dat wij wel met ze wilden praten. Ook met hun was het weer heel gezellig. We zijn na het eten naar de bar in het hotel (de 3e en 4e nacht sliepen we in hotels) gegaan en hebben ook daar weer spelletjes gedaan. Donderdagochtend zijn we naar Lake Nakuru gereden. Nakuru is een dorpje en Lake Nakuru is een groot meer wat ernaast ligt met een national park eromheen. We sliepen in een hotel in Nakuru zelf dus het was maar 10 minuutjes rijden naar het park. Lake Nakuru staat bekend om de neushoorns en flamingo's. En die hebben we gezien! De neushoorns helaas van een hele grote afstand maar we hebben ze zeker wel gezien, met baby's weer! We zijn met de auto een rondje om het meer gereden en halverwege mochten we er even uit om foto's te maken en de benen te strekken. Wat was het mooi weer! Evans, onze gids, vertelde dat het meer blijft groeien omdat het water niet wegloopt. Daar was nog een uitleg voor maar daar snapte ik helemaal niks van. Het meer is in de loop van de jaren 7 keer zo groot geworden als het was in het begin, bizar!

Dit zijn Jamie (links) en Jasmine (rechts). Ze wonen in Bristol en we hebben gelijk maar afgesproken dat wij een keer bij hun op bezoek komen en andersom. We hebben in de auto hele gesprekken gehad over muziek, studie, werk, kleding, van alles. Echt heel leuk! Helaas gingen zij donderdagmiddag weer ergens anders heen terwijl Bram en ik doorgingen naar Naivasha, waar ons 2e hotel was. Vrijdag zijn we naar Hell's Gate gegaan, weer een ander national park. Omdat er in Hell's Gate geen leeuwen, luipaarden of cheeta's zitten kregen we de keuze of we wilden wandelen, fietsen of met de auto. Wij als echte Hollanders zijn natuurlijk gaan fietsen. En wauw wat was het mooi daar! De natuur is prachtig en het is zo tof om tussen de zebra's en gazelles door te fietsen. Echt heel leuk! Het enige nadeel was dat er 4 belgen zich bij onze groep hadden aangesloten. Wat een ramp. Het waren 4 meiden van onze leeftijd die alles vies en eng vonden. Ook zij hebben gefietst maar dat ging allemaal niet zo soepel.
Na een uur fietsen zijn we gestopt bij een kloof van zo'n 20 meter diep, daar zijn we naar beneden geklommen en vervolgens moesten we door de kloof heen lopen. Het was hilarisch. We moesten onder takken door, over stenen heen, door smalle stukjes lopen, over glibberige stukken grond en de belgen vonden het vet moeilijk terwijl Bram en ik er makkelijk doorheen gingen. We hebben ontzettend gelachen!
Aan het eind van de kloof zijn we weer omhoog geklommen en zijn we via de normale weg boven weer naar de fietsen terug gelopen. Dat ging een stuk sneller. Maar hierna moesten we nog een uur terug fietsen. Bram en ik vonden het heerlijk en we fietsten met z'n 2en voorop, tot we op een gegeven moment achterom keken en zowel de Belgen als onze gids verdwenen waren. Oeps... Na 10 minuten stil gestaan te hebben zagen we ze in de verte tevoorschijn komen, lopend... Daar gingen we dus echt niet op wachten. Gelukkig schreeuwden ze (door het hele park heen) dat we verder mochten fietsen. En toen fietsten we met z'n 2en door Hell's Gate tussen de prachtige natuur en alle dieren daar. Echt fantastisch. Ik kan het iedereen aanraden!
Vrijdagmiddag rond 4 uur waren we weer thuis en hebben we de rest van de dag gewoon thuis gezeten om uit te rusten. Zaterdag en zondag zijn we weer naar Good Samaritan gegaan. Ook leuk om daar weer te zijn. Zondag waren ze met z'n allen de tassen kleding aan het uitzoeken die ze van de mensen van de kerk hadden gekregen en dat waren er veel! Het was super grappig om te zien. Ze hadden allemaal de meest vreselijke outfits aan maar je zag dat ze het fantastisch vonden.

En op het moment dat ik m'n camera tevoorschijn haalde MOESTEN ze allemaal op de foto. Ik heb 160 foto's gemaakt in 2 uur, dat is nog meer dan op safari. Maar het is ontzettend leuk om alle foto's terug te krijgen, en een heel mooi aandenken als ik straks weer terug ben! Ook hebben we ontdekt dat we allemaal de Macarena kunnen dansen en dat doen we nu ook zo'n 4 keer per dag. Samen met Follow The Leader, de kids vinden het geweldig als we meedoen. Super leuk!
Gisteravond hebben we heel romantisch met z'n 7en thuis bij kaarslicht gegeten. Stroomstoring, welkom in Kenia... Vanochtend leek er weer stroom te zijn, tot een uur of 9, toen verdween 'ie weer. En toen bleek er ook nog eens geen water te zijn omdat ze hier water pompen en daar hebben ze elektriciteit voor nodig. En dat was er niet. Om 2 uur kon ik gelukkig weer genieten van een warme douche! Wat is dat toch fijn.
Het was heel fijn om tijdens de safari even te kunnen ontsnappen aan al het gestaar en geroep wat we elke dag hebben hier. Hoewel ik wist hoe erg het was voor ik hierheen kwam blijft het raar. Dat mensen je zo geweldig en leuk vinden alleen maar om je huidskleur. Kinderen die je handjes willen geven, matatu jongens (matatu's zijn de bussen hier) die je per sé in hun bus willen hebben, mensen die je achtervolgen (dat is best een beetje creepy), alsof we wereldberoemd zijn. Heel bijzonder. We hoeven ons in elk geval geen zorgen te maken dat we aandacht te kort krijgen... In Good Samaritan zelf kunnen we ook even ontsnappen aan alle mensen buiten. Want daarbinnen zijn we gewoon Bram, Denise en Roos, buiten zijn we Mzungu, of ze roepen gewoon random namen in de hoop dat we zo echt heten (nog nooit gelukt).
Morgen gaan we met Raphael naar 14 Falls, een park met watervallen, en volgende week maandag gaan we met alle kids een dagje uit. Ik heb er heel veel zin in. We gaan er nog 10 mooie dagen van maken!