Er is al bijna een week voorbij, dat gaat toch best wel snel. Jammer genoeg heb ik van die week 4 dagen in vliegtuigen en op vliegvelden doorgebracht maar dat zullen we maar snel vergeten. Gisteren ben ik met Frank naar het centrum van Nairobi geweest. Hij wilde me de stad laten zien en me een beetje laten wennen aan hoe het er in Nairobi aan toe gaat. Dat is wel even anders dan in Nederland. We zijn heen en terug gegaan met de bus, matatu's heten die hier. Er staan en rijden overal heel veel van die bussen en het eromheen is het een grote chaos. Er staan een aantal mensen buiten te schreeuwen en te doen om je in hun matatu te krijgen. Hij vertrekt ook pas als 'ie helemaal vol zit, dus als je ergens echt op tijd moet zijn is dit niet het meest handige vervoermiddel. Ook op de weg is het een en al drukte, wat ben ik blij dat ik niet hier m'n rijbewijs hoef te halen zeg! In het centrum van Nairobi kan je heel goed het verschil zien tussen het 'rijke' en het 'arme' deel van de stad. In het 'arme' deel (waar ik ook zit) is het veel drukker en chaotischer dan in het 'rijke' deel. Frank heeft me meegenomen naar een soort uitkijktoren vanaf waar je de hele stad kon zien en ook dan zie je heel goed het verschil. Het was trouwens heel gaaf om vanaf die toren over de hele stad te kunnen kijken. Frank heeft me vanalles verteld over wat waar zat en ook dat was heel leuk!

Nairobi is een hele levendige en chaotische stad maar wel heel erg leuk om te zien. Echt overal word ik aangesproken en nageroepen, nog steeds is dat gek maar ik zal er aan moeten wennen.
Vandaag heb ik alvast een kijkje genomen bij het project waar ik 2,5 maand ga werken (wat dus blijkbaar wel een echt weeshuis is). In het weeshuis wonen 43 kinderen die allemaal zijn opgevoed door één 'mama'. Het is geweldig om te zien hoeveel lol en plezier die kinderen kunnen hebben met bijna niets. Ze kunnen uren bezig zijn met een spelletje waarbij ze alleen 3 flessendoppen gebruiken. Prachtig! De mama was ontzettend blij dat ik er was en heeft wel 100 keer welcome en thank you gezegd. Ik voelde me er gelijk al helemaal thuis en kan niet wachten om daar over 2 weken aan de slag te gaan.

;)t is de mama met het jongste kindje van het weeshuis. Israël is 3 jaar oud en bij mama terecht gekomen toen hij 1 dag was. Er werd mij verteld dat hij gedumpt was als baby van 1 dag en toen door een hond is gevonden die hem mee heeft genomen naar zijn baasjes. Vanuit daar is Israël naar de politie gebracht en uiteindelijk in het weeshuis terecht gekomen. Het is echt een superlief jochie maar ook heel ondeugend! Mama was zo enthousiast voor de foto dat ze begon te zwaaien, vandaar dat 'ie wat bewogen is ;)

Deze kinderen wilden ook allemaal even op de foto!

Om 3 uur ben ik met Eugene (ook een lokale vrijwilliger voor CIVS) en Frank mijn bagage op wezen halen. Het heeft even geduurd maar eindelijk kan het echte avontuur beginnen. Morgenochtend vertrek ik met de bus naar Kisumu om daar 2 weken op een boerderij te werken samen met andere vrijwilligers. Het is een soort introductiekamp. Daarna ga ik naar m'n gastgezin in Nairobi en ga ik werken in het weeshuis. Ik heb er zin in!