Klinkt als een titel van een of andere dramatische documentaire over een meisje met een speciale ziekte toch? Is het niet. Nouja, misschien ook wel, geen idee. Maar een vrouw uit het Masai dorp (daarover zo meer) vond dat het leek alsof ik geen huid had... Tsja, niet echt een compliment haha. Het was wel een beetje een aparte vrouw hoor. Ze liep niet helemaal normaal, sprak geen Engels en was een beetje gek in d'r hoofd. Maar blijkbaar ben ik zo wit (zelfs nog na bijna 3 maanden Keniaanse zon) dat gekke Masai vrouwen denken dat ik geen huid heb. Wat doe je als zoiets tegen je gezegd wordt? Lachen, zwaaien en weglopen :P

Maargoed... Dinsdagochtend hebben Raphael en ik papa van het vliegveld gehaald, eindelijk! Het was eigenlijk gelijk alweer normaal om elkaar weer te zien, gek hoe snel dat gaat! Hij had allemaal cadeautjes meegenomen voor Emily en Raphael en ze waren ontzettend blij! Het verzoek om kaas kwam al in de eerste weken dat ik hier was en dat kwam nu eindelijk! Voor Emily had 'ie nog een tas meegenomen en voor Raphael een voetbalshirt, hele goede keuzes.

Tot een uur of één 's middags hebben we thuis een beetje uitgerust (nouja, papa vooral) en daarna zijn we samen pizza wezen eten (want op dinsdag is het 2 voor de prijs van 1 haha). Rond een uur of 3 zijn we naar de Good Samaritan school gegaan met de matatu. Ik had de kids al verteld dat we zouden komen dus ze waren al behoorlijk enthousiast een paar dagen. Toen we eindelijk kwamen had papa gelijk 2 kids aan z'n armen hangen die niet meer loslieten. Bij mij doen ze het ook nog steeds maar ik ben er inmiddels aan gewend. Het was ontzettend leuk om te zien! Papa spreekt natuurlijk een beetje swahili en dat hebben ze allemaal goed uitgetest. Ze bleven dingen vragen en wilden 'm ook nieuwe dingen leren, geweldig! Na school zijn we met de kids mee naar huis gegaan en werden we enthousiast verwelkomd door de baby's en de housemom (die 2 keer voor ons gebeden heeft...). Ook voor de kids had papa wat meegenomen. Jenga, omdat dat zo'n succes was bij Hope for Children, en een grote zak ballonnen, die ze eigenlijk veel leuker vonden dan Jenga :P We zijn een beetje op tijd naar huis gegaan (6 uur), tot grote teleurstelling van de kids, omdat we woensdagochtend om 6.20 uur zouden worden opgehaald voor de safari en nog wat spullen moesten pakken.

Woensdagochtend zaten we dus om half 7 in het busje op weg naar Masai Mara. Na eerst een hele speurtocht door Nairobi van zo; n 2 uur hebben we nog 2 'groepsleden' opgehaald: Kate, een 40-jarige vrouw uit Engeland, en Behram, een 70-jarige man uit Amerika. Allebei bijzondere figuren! Kate kon niet stoppen met praten, wat soms wel vermoeiend was maar ook heel gezellig, en Behram had soms hele aparte opmerkingen en vragen die ook heel grappig konden zijn!
Onderweg zijn we gestopt bij een uitzichtpunt over The Great Rift Valley. Je kon heel ver kijken en het was echt prachtig!

Rond 4 uur 's middags kwamen we bij de campsite aan waar we zouden slapen de komende 2 nachten, en het was echt prachtig! Het was allemaal veel beter, luxer en mooier dan ik had verwacht. Ik had een soort Kisumu situatie verwacht maar dan met tentjes. We kregen allemaal ons eigen hutje en er was zelfs een warme douche! Die zagen er zo uit:

Het uitzicht vanaf de 'kantine' was prachtig. De 'kantine' was open dus ik weet niet echt of je het een kantine kan noemen maar het diende als kantine. Het was echt een geweldige plek. Elke ochtend ontbijten met de zonsopgang en elke avond eten bij zonsondergang. Wat wil je nog meer?

Nadat we onze spullen hadden uitgepakt en even rondgekeken hadden zijn papa, Behram en ik naar een Masai dorpje gegaan. Wat een ervaring... We werden verwelkomd met een of andere Masai dans waarbij ze naast elkaar gaan staan, af en toe raar op en neer hupsen en allemaal gekke, schreeuwende geluiden maken. Ik vond het een beetje creepy eigenlijk... Behram vond het helemaal geweldig! Hij wilde meedansen en alles weten en had de grootste lol met de Masai mannen. Papa en ik waren wat terughoudender omdat we het maar apart vinden. We mochten ook even in een Masai huis kijken. Het was binnen superdonker en het stond er blank van de rook omdat ze binnen koken en nauwelijks ramen hebben vanwege de muggen. De man wiens huis het was zei dat het wel zou wennen na een paar minuten maar ik kwam er huilend uit na 10 minuten omdat de rook zo in m'n ogen prikte, niet echt fijn maar het was wel grappig om in zo'n huisje geweest te zijn.

Ik denk dat we ongeveer een uur in het dorp geweest zijn en dat was ook echt genoeg! Ik voelde me een beetje ongemakkelijk daar. Ze wilden alleen maar dat we binnen kwamen kijken zodat ze ons hun zelfgemaakte kettingen en armbanden konden verkopen... Tsja, dat hadden we kunnen zien aankomen.

Donderdag zijn we de hele dag echt op safari geweest, dus de hele dag rondrijden in een busje op zoek naar wilde dieren. En die hebben we zeker gezien! Zebra's, giraffen, leeuwen, olifanten, gazelles, antilopen, hyena's, jakhalzen, een cheeta, een luipaard, nijlpaarden, buffels, gnoes, van alles! Het was heel bijzonder om al die beesten van zo dichtbij te zien. Grappig was het als er ergens een bijzonder beest ontdekt was, zoals bij de cheeta en het luipaard, dan hadden alle busjes in het park contact met elkaar via een radio en stonden er binnen 10 minuten zo'n 15 busjes om één dier heen, heel komisch! Het was een hele bijzondere en mooie dag!

Vrijdagochtend zijn we om kwart over 6 vanaf de campsite vertrokken naar het park zodat we de zonsopgang konden zien. Die was al half begonnen toen we daar aankwamen maar het was nog steeds heel erg mooi om te zien! We hebben nog 2 uur rondgereden door het park en toen was het tijd om aan de terugreis te beginnen. Zodra we het park uitkwamen en even stilstonden kwamen er zo'n 10 Masai vrouwen naar onze bus rennen met allemaal zelfgemaakte souvenirs in hun handen die ze aan ons wilden verkopen. Ons dak was nog open en ze gooiden hun spullen bijna naar binnen. Kate had haar raam open staan en daar werd ook vanalles door naar binnen geduwd, het was bizar!

Een stukje verderop hielden we een plaspauze en stonden we dus weer even stil en ook daar kwamen ze weer allemaal op ons afgerend. Het verschil was dat we die keer naar buiten gingen en bijna niet konden ontsnappen aan de Masai vrouwen. Dat bewijst maar weer dat ze alleen maar geld zien als ze naar ons kijken, heel bijzonder.
Na de lunch hebben we afscheid genomen van Kate en Behram en rond 4 uur waren we weer thuis. Een lange, vermoeiende, maar hele mooie reis en we hadden vrijdagmiddag lekker de tijd om bij te komen.

Vandaag zijn papa en ik naar The Giraffe Centre geweest en hebben we even door het centrum van Nairobi gelopen. Ik was al bij The Giraffe Centre geweest maar vond het leuk om papa daar mee naartoe te nemen dus dat hebben we gedaan. En het blijft leuk om die beesten van zo dichtbij te zien! Geweldig zijn ze. Rond 2 uur zijn we weer terug gegaan naar het centrum om te lunchen en even rond te kijken. Ik ken de chaos van Nairobi nu wel maar voor papa was het nieuw en een chaos was het zeker! Het verkeer was echt een drama vandaag, we hebben er een uur over gedaan om in het centrum te komen vanochtend terwijl het normaal ongeveer een half uur duurt. Het stond overal vast, beetje jammer. Maar ondanks dat hebben we een hele gezellige dag gehad! Op naar week 2!

P.S. voor de mensen die het leuk vinden: Ik heb bij video's de nieuwe videoclip van B.I.F. geplaatst, opgenomen in de Soweto Slums, waar Good Samaritan ook staat, dus zo zie je ook een beetje waar ik mijn tijd grotendeels doorbreng :)